Kapadokya Çakrası

Yeryüzünün insan bedeni olduğunu duyumsuyorum. Yaşadığım zamanda yeni bir çakra keşfedilmiş onda.

​

Orada dolanıyoruz. Kar düşleyen kuşlardan farkımız yok. Doğumu bekliyoruz ölüme yol alırken.

​

Haritalardan yüz çevirdim, hatırayı yok ettim. Pusulasızım ve gözlemcisi değilim hiçbir canlı türünün.

​

Kayıt tutmayı bıraktım çoktan. Kalemi kâğıdı fırlatıp attım. Boşluğun keyfi nasıl çıkarılacak yoksa.

​

Adlandırmaya meraklı bir zaman bu yaşadığım. Oysa diyorum ki ben: Bilinmez nereden ne zaman gelip nereye yerleştiğimiz ve savrulacağımız nereye. Hızımız, yönümüz, kütlemiz.